Mutlu Prens - Oscar Wilde

Oscar Wilde (1854–1900): Yapıtlarının çeşitliliği kadar, yaşantısıyla da 19. yüzyılın en iz bırakan yazarlarındandı. Şiirleri (Reading Zindanı Baladı), oyunları (İdeal Koca), deneme ve mektuplarının (De Profundis) yanı sıra, elinizdeki ciltte bir araya getirilmiş bütün öykü ve masallarıyla da Wilde, sanatta “güzel”in yılmaz bir savunucusu olmuştu. Bütün Masallar, Bütün Öyküler’de ise, peri masalından polisiye öyküye, denebilirse, insanlığın bütün duygu halleri var. Roza Hakmen (1956), Türkçe’nin en önemli Fransızca, İngilizce ve İspanyolca çevirmenlerinden. Don Kişot, Kayıp Zamanın İzinde, Çanlar Kimin İçin Çalıyor ve Vampirle Konuşma çevirilerinden yalnızca birkaçı. Fatih Özgüven (1957), Türkçe’nin en önemli İngilizce (Henry James, Oscar Wilde, Saki, Vladimir Nabokov, Karen Blixen vd.) ve Almanca (Thomas Mann, Thomas Bernhard) çevirmenlerinden. Kendi yapıtları: Esrarengiz Bay Kartaloğlu (roman) ve Yerüstünden Notlar (deneme). İçindekiler Mutlu Prens ve Diğer Masallar (1888) Mutlu Prens Bülbül ve Gül Bencil Dev Vefalı Dost Harika Fişek Nar Evi (1891) Genç Kral Prensesin Doğum Günü Balıkçı ile Ruhu Yıldız-Çocuk Lord Arthur Savile’in Suçu ve Diğer Öyküler (1891) Lord Arthur Savile’in Suçu Sırrı Olmayan Sfenks Canterville Hortlağı Mesel Milyoner Mensur Şiirler (1894) Sanatçı İyilik Dağıtıcısı Çırak Usta Hüküm Evi Bilgelik Hocası Mutlu Prens Mutlu Prens’in heykeli, uzun bir sütunun tepesinde, şehrin ta üzerinde yükseliyordu. Baştan aşağı ince altın varaklarla kaplıydı, gözleri iki parlak safirdi, kılıcının kabzasında da iri kırmızı bir yakut parıldıyordu. Herkes çok hayrandı ona. “Bir rüzgârgülü kadar güzel,” dedi sanat beğenisiyle ün kazanmak isteyen Şehir Meclisi üyelerinden biri; “ama onun kadar yararlı değil,” diye de ekledi, kendisini aklı havalarda sanacaklarından korkarak, aslında öyle biri değildi. Duyarlı bir anne, aydedeyi isterim diye ağlayan küçük oğluna, “Neden Mutlu Prens gibi olamıyorsun?” diye sordu. “Mutlu Prens hiçbir şey için ağlamayı aklının ucundan bile geçirmez…