Kerem İle Aslı

Bir zamanlar yaşlı bir İsfahan Padişahı, mirasını bırakacak bir erkek evladı olmadığı için üzülmektedir. Padişahın "Keşiş" diye hitap ettikleri bir yardımcısı vardır. Keşiş padişah için bir elma ağacı diktirtir ve senesinde padişahın herkesi kıskandıracak derecede yakışıklı bir erkek evladı dünyaya gelir. Bu çocuğa yiğitliği ve mertliği dolayısı ile Kerem adı verilir. Keşişin de Aslı adında dünyalar güzeli bir kızı vardır. Bu iki genç çocukluklarını beraber geçirirler. Kerem in Sofu adında bir arkadaşı vardır. Kerem bir gün Sofuyla gezerken Aslı yla karşılaşır. Kerem in nutku tutulur ve bir daha konuşamaz. Bir süre sonra Aslı ortadan kaybolur. Kerem Aslı yı bulmak için yollara düşer. Yolda karşısına çıkan herkese Aslı yı sorar. Yolda karşılaştığı kızları Aslı ya benzetir. Bir gün Sofu Kerem in yanına gelir. Kerem e, Aslı nın başkasıyla evleneceğini söyler. Kerem bunu duyar duymaz Aslı nın evine gider. Aslı ile Kerem o gece evlenirler. Keşiş düğün sırasında Kerem e büyü yapar, düğünden sonra Kerem ile Aslı yorgun bir şekilde evlerine dönerler. Kerem üstündeki mintanı çıkarmak için düğmeleri açar fakat düğmeler tekrar iliklenir. Daha sonra Kerem birkaç kez mintanı çıkarmayı denese de başaramaz. Artık daraldığı için yorgunluktan bir ah çeken Kerem ağzından yayılan ateşle yanmaya başlar. Aslı Kerem i söndürmek için ona su verir fakat bu sefer ateş daha da güçlenir. Birkaç dakika içinde Kerem yanmaktan Kül olur. Aslı da kahrından haykırırken saçları Kerem in külüne değerek tutuşur ve o da yanarak can verir.